Grupa wsparcia to regularne spotkania, podczas których każdy dobrowolnie może podzielić się swoimi troskami, doświadczeniami, spostrzeżeniami i radościami. To przestrzeń dla rodziców lub opiekunów dzieci ze spektrum, doświadczających niepełnosprawności, którzy doświadczają stresu, frustracji, niemocy, pragną poznać metody i techniki pracy z dziećmi ze specjalnymi potrzebami oraz niepełnosprawnością lub pogłębić swoją dotychczasową wiedzę. Głównym celem spotkań jest dzielenie się doświadczeniami z bycia rodzicem dziecka z niepełnosprawnością. Rodzicielstwo jest poważnym wyzwaniem i w każdym kolejnym etapie życia dziecka – innym. Szczególnie bycie rodzicem dziecka niepełnosprawnego jest pełne różnych trudności. Na spotkaniach grupy rodzice mogą porozmawiać z innymi, przekonać się czy problemy z ich dzieckiem są podobne do tych które mają inni rodzice, podzielić się i poprosić o wyrażenie zdania innych rodziców. Grupę tworzą przede wszystkim rodzice i to oni wnoszą potencjał, energię, oni dzielą się swoimi doświadczeniami. Rolą osoby prowadzącej jest porządkowanie spotkań, dbanie o to, aby każdy uczestnik grupy znalazł pomoc i wsparcie.

Oprócz rozmów i wymiany doświadczeń prowadzone też są zajęcia terapeutyczno-warsztatowe mające na celu integrację rodziców oraz wyposażenie ich w umiejętności terapeutyczne oraz zorganizowanie przestrzeni do możliwości odreagowania stresów i napięć dnia codziennego.

Grupa wsparcia pozwala zmniejszyć wątpliwości rodziców, niepokoje, pozwala łatwiej zaakceptować trudną sytuację rodzinną i jeszcze bardziej pokochać dziecko. Sytuacja pozostawania w Grupie daje poczucie siły, wartości i nadziei. Integracja między rodzicami pozwala na zdobycie nowych znajomości, nawiązanie przyjaźni, które posłużą do stworzenia ”łańcucha wsparcia” i wymiany użytecznych informacji.

Cele spotkań grupy wsparcia:

  • nauka radzenia sobie z trudnymi emocjami,
  • nauka wyciszania zachowań trudnych u dzieci,
  • wymiana doświadczeń wychowawczych,
  • rozwój kompetencji rodzicielskich,
  • poznanie obowiązujących w Polsce przepisów prawnych, form dofinansowania itp. dotyczących leczenia zaburzeń ZA i spektrum autyzmu,
  • poznanie praktycznych sposobów na zwiększenie efektywności kompleksowych oddziaływań terapeutycznych,
    wymiana informacji m.in. co do konkretnych usług ze strony specjalistów pracujących z dzieckiem w różnych specjalistycznych punktach,
  • wgląd we własną sytuację, połączony z racjonalnym stosunkiem i obiektywną oceną,
    odzyskiwanie wiary we własne siły i w skuteczność działania, a tym samym lepsze dostosowanie się do trudnej sytuacji,
    poznanie grupy przyjaznych sobie i wspierających się nawzajem osób.